Op de agenda stond de Algemene Leden Vergadering. Omdat vorig jaar de opkomst ongekend hoog was, had de activiteitencommissie daar dit jaar al rekening mee gehouden door extra tafels klaar te zetten. Maar ook nu bleek dat ‘wie te vroeg rekent, moet nog een keer overrekenen’. De opkomst was dit jaar nog hoger, dus er mochten weer tafels en stoelen worden bijgezet. Uiteraard is het bestuur daar erg blij mee, want een ALV staat nu eenmaal niet bekend als de meest populaire avond.
Vanuit het bestuur wordt er vaak vanuit gegaan dat de commissies ‘hun taken wel doen waardoor er eigenlijk te makkelijk vanuit gegaan wordt dat zij dit wel willen blijven doen’, is een vast punt op de agenda waarbij per commissie een vertegenwoordiger wordt aangewezen om te vertellen wat er binnen hun commissie leeft. Op zo’n moment kan er ook gekeken worden of er behoefte is aan extra handen, maar ook om aan te geven dat het lastig is om betaald werk en vrijwilligerswerk binnen de commissie, combineren teveel kan zijn en dat men ‘een stapje terug zou willen doen’.
Om de avond ordelijk, maar ook aangenaam te laten verlopen, was het aan de voorzitter om af en toe’ de teugels te laten vieren, om ze daarna weer aan te trekken’. Oftewel hij liet het toe dat er onderling op elkaar gereageerd werd en er kleine gesprekjes plaats gingen vinden, maar vervolgens bracht hij het gesprek weer terug naar de vergadering. Ik denk dat hij daar wel in geslaagd is.
