Maandelijkse archieven: februari 2024

Nadat vorig jaar de Open Dag bij het Edes Wijn en Bier Gilde een enorm succes was, hebben we besloten dit te herhalen. Zaterdag 10 februari gooiden we opnieuw de deuren open van 10.00 tot 14.00 uur.

Er werd in vijf brouwketels bier worden gebrouwen en uiteraard waren de brouwers graag bereid om van alles over hun hobby te vertellen.

De wijnmakers hadden een tafel waar zij boeken, materialen en proefflesjes hadden staan.  Voor het maken van echte druivenwijn hoef je echt niet meer de grens over. In de zeventiende eeuw kende Nederland al wijngaarden. Vanaf 1743 werd het kouder, waardoor de opbrengst laag was. Een top wijnjaar was 1811, het jaar van ‘de vermarden komeet’, Nederland kende een zeer hete zomer. “Zelfs de Suresnes was uitstekend”, is te lezen in de geschiedenis boeken.  De Suresnes was een druif die naar Nederland was gehaald, ze kwam van één een van de meest gecultiveerde wijngaarden nabij Parijs.

Met de komst van de druifluis en het feit dat Napoleon ervan overtuigd was dat je alleen in Frankijk echte wijn kon maken, verdwenen die wijngaarden uit Nederland. Dankzij ent-technieken, die de druif resistent maakt voor de gefreesde luis, kon de wijndruif weer naar Nederland gehaald worden.

Er zijn verschillende leden van het Edes Wijn en Bier Gilde die hun eigen mini wijngaard in de buurt van hun huis hebben.

Ook de likeurmakers vertelden van achter hun tafel met boeken en gereedschappen vol enthousiasme over hun hobby. Helaas liet de ruimte het niet toe om demonstraties te geven. Wellicht iets om voor een volgende keer over na te denken.

Op de agenda stond de Algemene Leden Vergadering. Omdat vorig jaar de opkomst ongekend hoog was, had de activiteitencommissie daar dit jaar al rekening mee gehouden door extra tafels klaar te zetten. Maar ook nu bleek dat ‘wie te vroeg rekent, moet nog een keer overrekenen’. De opkomst was dit jaar nog hoger, dus er mochten weer tafels en stoelen worden bijgezet. Uiteraard is het bestuur daar erg blij mee, want een ALV staat nu eenmaal niet bekend als de meest populaire avond.

Vanuit het bestuur wordt er vaak vanuit gegaan dat de commissies ‘hun taken wel doen waardoor er eigenlijk te makkelijk vanuit gegaan wordt dat zij dit wel willen blijven doen’, is een vast punt op de agenda waarbij per commissie een vertegenwoordiger wordt aangewezen om te vertellen wat er binnen hun commissie leeft. Op zo’n moment kan er ook gekeken worden of er behoefte is aan extra handen, maar ook om aan te geven dat het lastig is om betaald werk en vrijwilligerswerk binnen de commissie, combineren teveel kan zijn en dat men ‘een stapje terug zou willen doen’.

Om de avond ordelijk, maar ook aangenaam te laten verlopen, was het aan de voorzitter om af en toe’ de teugels te laten vieren, om ze daarna weer aan te trekken’. Oftewel hij liet het toe dat er onderling op elkaar gereageerd werd en er kleine gesprekjes plaats gingen vinden, maar vervolgens bracht hij het gesprek weer terug naar de vergadering. Ik denk dat hij daar wel in geslaagd is.