Omdat een groot deel van de leden op vakantie was en er dit keer activiteiten waren voor de wijn en bier apart van elkaar, waren de groepjes klein. Dat weerhield niemand ervan om wel volop te genieten van de gildeavond. Bij de wijnkant werd ‘Wijn van de Otterlose wijngaard’ besproken. Bij de bierkant was dat ‘Bewaren en opkweken van gist’.
Wijn:
In de afgelopen twee jaar heeft een groep van het gilde in één van de Nederlandse wijngaarden het onderhoud gedaan. Als wederdienst mochten de vrijwilligers allen de oogst mee naar huis nemen. In 2019 telde Nederland zo’n slordige 170 wijngaarden met een gezamenlijke oppervlakte van ruim 320 hectare. De wijngaarden zijn vooral te vinden in Limburg en Gelderland. De wijn die in 2020 werd geoogst en verwerkt, werd tijdens deze gildeavond geproefd. Over het algemeen werd deze wijn objectief niet gezien als ‘toppertjes’, maar dat komt ook omdat men wijnen uit de traditionele wijnlanden als referentie gebruiken. Na het besef dat het hier niet om professioneel gemaakte wijn gaat en dan ook nog eens met Nederlandse druiven, waarbij de wijn uit een commerciële Nederlandse wijngaard in herinnering werd geroepen, was de mening subjectiever. “In vergelijking met de wijn die twee maanden geleden mee werd genomen is deze helemaal zo slecht nog niet” klonk het. De vragen waren voornamelijk gericht op hoe het onderhoud van zo’n wijngaard was, hoeveel tijd erin gestoken was en hoe de druiven geselecteerd waren om in aanmerking te mogen komen om in de fles te mogen belanden.
Bier:
Eiso zou deze avond eigenlijk leiden, maar omdat hij griep kreeg was Peter bereid om een presentatie die hij eerder gemaakt had uit de kast te trekken. De avond ging over het bewaren van verse gist en het opkweken daarvan. “Levende gist levert beter bier op dan gedroogde gistcellen” was de eerste boodschap. Na het hevelen bewaar je de slurrie, dit is de gist en zijn andere stoffen die in het vergistingsvat naar de bodem gezakt zijn. Dit was je, zodat de levende gist over blijft. Die kun je invriezen door de gistcellen een beschermlaagje van glycerine, zodat de cel niet stuk vriest, je verdeelt de gist in kleine porties. Een dag voordat je gaat brouwen laat je het buisje met de gist ontdooien en kweek je op in een Grote erlenmeyer die op een magneetroerder staat. Door in eerste instantie een klein beetje wort aan de gistcellen toe te voegen en later te verdubbelen en vervolgens nog eens te verdubbelen heeft de gist voldoende tijd om zich te vermeerderen tot een gewenste hoeveelheid. Tijdens de presentatie werd bier geproefd die ruim over de verkoopdatum was. Hieruit kon geconcludeerd worden dat de smaak van blond bier veel sneller vervlakken dan donker bier.
